Poeta też bohater.

Witajcie. Ze względu, że tak bardzo cieszą się sławą wpisy o postaciach a, że jeszcze mało znane to postanowiłem dziś ukazać wam człowieka który został spisany przez nas na długie zapomnienie. Ferdynand Antoni Ossendowski pseudonim Feranto. 

Urodzony 27 maja 1876 roku w  w Lucynie w Guberni Witebskiej, zm. 3 stycznia 1945 w Żółwinie.

Polski pisarz, dziennikarz, podróżnik, antykomunista, nauczyciel akademicki, działacz polityczny, naukowy i społeczny.

Człowiek wszechstronny o wielu profesjach. Naukowiec, doktor chemii, geograf, geolog, filozof i polityczny tajny emisariusz. Był postacią nadzwyczaj barwną i niech inne narody nam go zazdroszczą. Antoni Ferdynand Ossendowski. 

Pochodził z szlacheckiej rodziny, miał korzenie tatarskie. Po urodzeniu się jego młodszej siostry przenieśli się wszyscy w rodzinne strony ojca, lecz niedługo po tym przenieśli się do Kamieńca Podolskiego. Tam uczył się w gimnazjum, lecz ukończył w Petersburgu. W tym czasie ojciec młodego Ferdynanda zmarł, a utrzymaniem zajęła się mama jego oraz on udzielając korepetycji. Od młodych lat zdradzał duże upodobanie do podróży. Brał udział w wyprawach naukowych na Kaukaz, nad Dniestr, Jenisej i Bajkał. Jako młodzieniec dotarł także do Chin i Japonii, a nawet na Sumatrę i do Indii.

Po wybuchu wojny w roku 1905 został przez władze wysłany do Mandżurii, gdzie prowadził badania geologiczne. Zakończył je wyrokiem śmierci wydanym przez sąd za organizowanie w Harbinie protestów przeciw rosyjskim represjom w Królestwie Polskim. Uniknął śmierci dosłownie w ostatnim momencie dzięki złagodzeniu wyroku. W 1908 r. był już na wolności. Następne lata pochłonęła go praca dziennikarska w wydawanym w stolicy Imperium „Dzienniku Petersburskim”, którego był korespondentem, a potem redaktorem.

Po rewolucji październikowej wyjechał do Omska, gdzie został doradcą admirała Kołczaka jednego z dowódców dawnej Armii Carskiej, pragnących obalić władzę bolszewików. Ossendowski oddał „Białym” wiele cennych usług. To on właśnie przekazał na zachód dokumenty wykazujące, że Lenin był agentem niemieckiego wywiadu, a rewolucję zrobiono za pieniądze dostarczone bolszewikom z Berlina. Gdy jego Admirał upadł poszukiwany przez radziecką służbę został zmuszony uciekać, a żę Mongolski dobrze znał udało mu się uciec do Mongolii. Tylko może zawdzięczać swoje życie znajomością aż 7 języków. 

Czuł się jak u siebie

W stolicy Mongoli Urga poznał słynnego barona Ungerna dowódcę Azjatyckiej Dywizji Konnej, który ogniem, mieczem i kulami zwalczał „Bolszewicką Dzicz”. Panowie przypadli sobie do gustu i Ossendowski bardzo szybko został najbliższym doradcą „Szalonego Barona”, jak nazywano Ungerna.

Ich przyjaźń była mocna, ale krótka. Roman Ungern von Sternberg zdawał sobie sprawę, że raczej prędzej niż później zginie. Postanowił uczynić z Ossendowskiego depozytariusza wiedzy o ogromnym skarbie, który ukrył w mongolskich stepach, a który miał sfinansować kolejną tym razem zwycięską (jak święcie wierzył) walkę z „Czerwoną Zarazą”.

Wkrótce potem mężczyźni rozstali się, a parę miesięcy później baron wpadł w zasadzkę zorganizowaną przez bolszewików. Po kilkugodzinnych torturach został rozstrzelany. Ossendowski był już wówczas w drodze do Polski. Przygody w Mongolii opisał w swojej najpopularniejszej książce „Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów”. O miejscu ukrycia skarbu nie wspomniał. A był to (i jest) skarb ogromny. Jego szacunkowa wartość to ponad dwa miliardy dolarów. Na skarb składały się carskie kosztowności oraz przedmioty odzyskane od bolszewików, a zrabowane przez nich wcześniej z lamaickich klasztorów.

Ferdynand Ossendowski spędził okres międzywojenny na podróżach. Był między innymi w Afryce i Palestynie. Każda wyprawa owocowała książkami. Pisarz był ozdobą wieczorów i spotkań towarzyskich w stolicy. Panie bawił anegdotką, że...nigdy nie umrze. 

– Buddyjski lama w Mongolii przepowiedział mi, że odejdę z tego świata dopiero po rozmowie z baronem Ungernem von Sternbergiem. Będę więc żył wiecznie, bo baron nie żyje – rozśmieszał słuchaczki. Los dopisał do tej anegdotki nieoczekiwaną pointę. Pod koniec okupacji w grudniu 1944 r., do Żółwina, gdzie przebywał Ferdynand Ossendowski przyjechało kilku niemieckich wyższych oficerów. Dwaj pozostali w wozie, do domu pisarza wszedł tylko jeden. Ossendowski rozmawiał z nim do późnej nocy. Gdy oficer wyjechał podróżnik przez kilka godzin palił w kominku dokumenty. O treści rozmowy nic nikomu nie powiedział. Przed śmiercią, która nastąpiła po kilkunastu dniach wyznał jedynie, że jego gość nazywał Ungern von Sternberg.

Tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej, pochowany został na cmentarzu w Milanówku. Nigdy nie ujawnił żadnych szczegółów swojej działalności polityczno-wywiadowczej. Archiwum zostało skrupulatnie zniszczone przed jego śmiercią.

Ze względu na treść jego książki Lenin fabularyzowanej biografii przywódcy rewolucji październikowej niezwykle ostrej krytyki rewolucji i komunizmu po zajęciu Polski przez Rosjan grób Ossendowskiego był pilnie poszukiwany. Po jego znalezieniu ekshumowano zwłoki gdyż NKWD chciało się upewnić czy osobisty wróg Lenina na pewno nie żyje. Inna interpretacja tego faktu zakłada, że enkawudziści szukali przy zwłokach pisarza jakiejś informacji lub wskazówki co do miejsca ukrycia skarbu barona Ungerna.

Tablica upamiętniająca pisarza na domu przy ul. Grójeckiej 27 w Warszawie

Odznaczenia 

W 1936 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury „za zasługi na polu literatury podróżniczej".

Kawaler i Oficer francuskiego Orderu Legii Honorowej oraz Kawaler Orderu Palm Akademickich.

Czy znaliście tą postać? Czy dodawać postacie z różnych dziedzin życia społecznego? Macie jakąś ciekawą postać która warto przypomnieć podawajcie w komentarzach.